vrijdag 31 december 2010

Wanneer wijnen kunnen ‘ouderen’

Kijk niet naar het aantal punten van wijngoeroes als je het bewaarpotentieel van een wijn probeert in te schatten. Die ‘vintage ratings’ zijn daarvoor geen betrouwbare indicator. Vindt wijnexpert Paul Gregutt, auteur van Washington Wines & Wineries. Welke aanwijzingen daar wèl voor zijn, lees je in de nu volgende column:

How to know whether a wine is age-worthy? That depends on a lot of factors, including the grape varietal, the winemaker and the conditions under which it is aged. One sure way to find out if a wine has aged well is to drink it. And recent tastings confirm that even Washington whites can hold up.


I've been collecting and cellaring wines long enough now that the inevitable "vintage creep" has caught up with me. Wine cellars, like gardens, need constant weeding or they will be overrun with things gone to seed. Worse yet, wines have a finite — though unpredictable — life span. Casting my eyes around my cellar recently I gloomily concluded that I was in danger of breaking one of my personal cardinal rules, which states (with apologies to Orson Welles), "I shall drink no wine after its time."


Though I do not keep a close watch on individual wines, I have a pretty good handle on the general aging curves of the types of wines I collect. As a large portion of the cellar is devoted to producers from Washington and Oregon, I want to time my tastings of older wines so that they still have a bit of youthful juice in them, yet are far enough along to show how specific varietals and vintages react over time. If I open a bottle and it's dead or over the hill, it's a wasted opportunity and an insult to what may have once been an excellent wine.


So in recent months I've popped aged corks with gleeful abandon. And I've been very pleased at what I've found. Washington's rieslings and sweet white wines, given their racy acidity, can last for decades. This state's red wines in general, and Oregon's pinots in particular, develop beautifully over a decade or more, provided that they were initially well-made and balanced. Aging a flawed wine won't fix the flaws, though with bottle age some tight, tannic reds do soften up and broaden their flavors.


It's to be expected that cabernet sauvignon and cab blends with small amounts of cab franc, merlot, petit verdot and/or malbec will be the most ageworthy, and they often are. But Washington merlots, which I have long believed are the best in the country on a price-to-quality basis, turn out to be bona fide agers as well. Merlots from Andrew Will, Columbia Crest (reserve), Fielding Hills, Forgeron, Leonetti, Woodward Canyon, Quilceda Creek, Walla Walla Vintners, L'Ecole, Long Shadows (Pedestal), Seven Hills, Sineann (Champoux), Canoe Ridge, Northstar, Soos Creek and Abeja have proven or anticipated life spans of at least a decade, and likely longer.


What might be the aging potential of more recently planted varietals? Not many producers can pull out a 10-or more-year-old syrah. But what few I've tasted suggest that it may rival cabernet for longevity — provided it was not over-ripened or bottled with extremely high pH. A real surprise is sangiovese. Walla Walla Vintners opened a 10-year vertical tasting of their sangioveses a few weeks ago, and it was the oldest, from 1999, that stole the show.


Some consumers look to vintage ratings (done by most of the major publications and wine newsletters) for guidance as to the ageworthiness of their wines. This is not a reliable indicator. Such ratings are inevitably generic, and cannot take into account the variability of specific vineyard sites and producers. Sometimes a vintage that seems less than stellar at the outset turns out to be more ageworthy than the vintage that has immediate appeal.


Furthermore, bad vintages have all but disappeared due to modern viticulture, and Washington (more so than Oregon) is blessed with reliably dry weather through harvest. For guidance, look to the track record of the producer, the type of grape or blend, cellar notes on the winery website or community tasting notes such as on CellarTracker. And if in doubt, drink up!

donderdag 30 december 2010

Château d'Yquem per glas

De beroemdste zoete witte wijn ter wereld, de Château d'Yquem, is in een aantal zorgvuldig geselecteerde Franse restaurants en bistro's in Parijs, Monaco en een paar mondaine skioorden in de Alpen voortaan ook per glas verkrijgbaar. 'Zo kan de consument een feestelijk moment uitkiezen zonder dat hij een hele fles moet kopen', aldus directeur Pierre Lurton.

Een fles van het jaar 2009, een absoluut topjaar, kost tegenwoordig al gauw 570 euro. En zelfs al betaal je voor één glas van deze godendrank in de Parijse nachtclub Castel Paris nog altijd 50 euro, dan scheelt dat toch een behoorlijke slok op de borrel. 'We merken een groeiende belangstelling bij onze jongere klanten', zegt Xavier Legrand, general manager van de club. 'Zij kennen Yquem van reputatie maar gingen tot nog toe meestal voor de wat goedkopere Sauternes. Nu kunnen ze deze mythische wijn per glas bestellen, ideaal bij een voorgerecht of als afzakkertje in de club, na het eten.' Als het experiment aanslaat, zullen later ook betere horecazaken in Londen, New York en Hong Kong volgen.

Dat Château d'Yquem zo'n dure wijn is, heeft alles te maken met het beperkte aanbod. Deze Bordeaux bestaat voor 80 procent uit sémillon-druiven en 20 procent uit sauvignon blanc. Door het aparte microklimaat van Sauternes ondergaan de druiven de 'edele rotting' die de wijn zijn unieke zoetheid verleent maar tegelijk de opbrengst bijzonder laag houdt, omdat zo goed als alle vocht uit de druiven verdwijnt.

bron: nieuwsblad.be

woensdag 29 december 2010

IJswijn goedkoper

Slimmeriken in de Verenigde staten hebben een manier bedacht om met minder risico en besparing op arbeidskosten een ijswijn op de markt te brengen. Voor de consument zit daar een prijsvoordeel aan van ongeveer 25 %. De wijnboeren oogsten in de herfst en leggen de druiven dan in vrieskasten, die zo zijn ingesteld dat ze als het ware de ideale buiten-omstandigheden nabootsen. Ijswijnmakers die aldus te werk gaan beweren dat hun wijn ook nog beter smaakt dan wanneer de druiven onder natuurlijke omstandigheden zijn geoogst. Jim Trezise, voorzitter van de New York Wine & Grape Federation benadrukte bij de presentatie van de nieuwe methode dat zekerheid voor de producenten het belangrijkste voordeel is. Ze hoeven niet langer ’s morgens om vijf uur een ploeg de wijngaard in te sturen met het risico, dat de druiven toch net niet de juiste oogsttemperatuur hadden

Mineraliteit

Hier treft u een interessant artikel aan over mineraliteit, zojuist verschenen in Perswijn.

(Wanneer het u niet lukt om het artikel direct te openen, dan moet u het eerst opslaan - rechter muisknop, Doel opslaan als...- en daarna pas openen.)

dinsdag 28 december 2010

Bordeaux op z'n Best 2010

Nadat door een professionele jury uit 300 Bordeauxwijnen een selectie is gemaakt is er nu een handig digitaal boekje beschikbaar waarin deze wijnen zijn opgenomen.

Klik hier voor het overzicht.

Guerillawijn

bron: zestz.nl

Tegelijk met punk- oftewel guerrillamedia als Wikileaks en Openleaks - is guerrillafood bezig aan een opmars. Zo verhaalde wijnschrijver Harold Hamersma vorige week in HP|De Tijd van een wijn die door de importeur liefkozend als ‘guerrillawijn’ wordt omschreven.

Hamersma: ‘Deze Bodegas Puelles tinto is namelijk het resultaat van een volstrekt illegale operatie. In plaats van door te draaien of aan een handelaar te verkopen, maakt wijnmaker Jésus Puelles Fernández van zijn surplus aan tempranillo eerst gewoon keurig rioja, stopt dat in een tankauto en rijdt het de grens van de streek over, om het daar zelf als vino de mesa te bottelen. Dan heeft-ie tenminste zicht op wat er met zijn troetelkindjes gebeurt en ontvangt hij toch nog altijd meer dan wanneer het als bulk wordt verkocht.’


Vervolgens constateert Hamersma dat de bewuste guerrillawijn regelrecht in mijn What (not) to eat 2011 zou passen. Immers, in dit stijlboek voor foodtrends doe ik de bewering: ‘food=punk’. Waarmee ik doel op een naar de punk uit de jaren zeventig verwijzend anarchisme onder bijvoorbeeld kleinschalige foodproducenten. Zij ageren vooral tegen de ‘Brusselse’ voedselregelgeving die smaak en traditionele spijsbereidingen om zeep helpt en eetgrootmachten in het zadel houdt. Het antwoord van de anarchoproducenten op dergelijke knellende regelgeving is simpel: Do It Yourself, make your own rules! Niet toevallig precies hetzelfde antwoord als punks destijds formuleerden op de overgereguleerde westerse maatschappij. Met deze mentaliteit is eten dan ook aanbeland in zijn eigen punkperiode, waarbij de illegaliteit niet wordt geschuwd als het erom gaat een optimaal product te creëren zonder enige concessie aan smaak, kwaliteit en/of prijs. De DIY-guerrillawijn van Jésus Puelles Fernández is daarom inderdaad een goed voorbeeld van de huidige punkhouding in food. En lekker, bovendien.

Actiecomité Bordeaux eist contributie terug

Een actiecomité van wijnboeren in Bordeaux (Le Comité d'action des Vignerons de Bordeaux) eist dat het Comité l'Interprofession des Vins de Bodeaux (CIVB) de verplichte contibutie van de laatste vijf jaar terugbetaalt.
De wijnboeren vinden dat de brancheorganisatie op twee belangrijke punten heeft gefaald: de promotie van bordeauxwijn en de regulering van de markt. Bovendien zouden de wijnboeren geen enkele inspraak hebben in het beleid, terwijl 75% van het budget van het CIVB uit contributiegeld bestaat.

Steeds meer CIVB-leden zijn van mening dat de organisatie niet in hun belang werkt. Omdat er niet naar de wijnboeren wordt geluisterd was het volgens het actiecomité noodzakelijk om naar de rechter te stappen.

Bron: Decanter.com

maandag 27 december 2010

Wijn kopen via de webcam

Restaurant 't Schulten Hues
Restaurant 't Schulten HuesSterrenrestaurant ’t Schulten Hues in Zutphen heeft als eerste een gastronomische webshop met videoconferencetechniek geopend. Klanten kunnen op afstand, via de webcam, persoonlijk advies krijgen over wijn en delicatessen.

Wijnsites met chatfuncties bestaan al langer, maar online advies via een videoconferentie is nieuw. Volgens directeur Gerband Pot van Crystal Park New Media, het bedrijf dat de benodigde apparatuur en software installeerde, is het nog een experiment. "Het is voor ons ook nieuw", aldus Lisette Geerdink, die de zakelijke klanten voor het restaurant via de webcam te woord gaat staan.

Als het aan Pot ligt, komen er volgend jaar zelfs live webcasts van wijnproeverijen. Deelnemers kunnen dan thuis 'meeproeven'. Zij krijgen vooraf een proefpakket met wijnen, gerechten en ingrediënten opgestuurd.

De webshop van ’t Schulten Hues is onderdeel van een bestaande fysieke winkel. Gaat dat wel werken als de verkoper ook nog klanten in de winkel zelf moet helpen? “Dat is niet anders dan in een normale winkel”, zegt Pot. “Daar moet je soms ook even op je beurt wachten.”

Bron: Sprout.nl

Het Walhalla van de Provence: Bandol!

Een klein gebied aan de Zuid-Franse kust, te vinden tussen Marseille en Toulon. Onderscheidend met grote karakteristieken.

De wijnen van Bandol stonden al hoog op mijn persoonlijke lijstje van favorieten aangeschreven, maar zijn na de tweede vakantieweek in La Cadière d’Azur tot bijzondere hoogte gestegen!

De eerste afspraak bij Domaine La Suffrene staat in het teken van rondleiden en proeven. Een uitgebreide uitleg over alle aspecten die er toe doen bij La Suffrene. De rode wijnen van Bandol zijn van origine het kwaliteitsplatform. De Mourvedre druif maakt hier het verschil. Deze druif komt in het zuiden van Frankrijk veel voor, maar maakt bij alle rode Bandol wijnen minimaal 50% van de blend ofwel de ‘assemblage’ uit. Mourvedre en een zeeklimaat gaan goed samen. Verder schrijft de wet voor dat iedere Bandolwijn uit minimaal twee verschillende druiven bestaat. Dit zijn meestal Cinsault, Grenache of Carignan. Ondanks de rode wijn specialisatie in dit district, wordt rosé wijn ook vele malen belangrijker. Veel wijnproducenten spelen dus volgzaam in op de vraag naar deze rosé wijnen.

Dat rode Bandol wijnen ook prima ouder kunnen worden bleek wel tijdens het proeven van La Suffrene’s selectie. 10 tot 20 jaar is voor deze wijnen geen enkel probleem! Het is echter wel begrijpelijk dat je niet zo lang wilt wachten tot je aangekochte jonge fles ‘op dronk’ is. Gelukkig zijn er dan ook diverse producenten die nog veel oudere jaargangen beschikbaar hebben tegen een betaling van slechts enkele euro’s extra.

Het is geweldig om te proeven hoe een jonge, tanninerijke maar vooral krachtige Bandol door een jarenlange rijping op fles zo mooi wordt ‘gepolijst’. Alsof een beeldhouwer jarenlang de tijd heeft genomen om de scherpe kanten er voorzichtig af te tikken, dat resulteert in een dieprode, soepel fruitige en Koninklijke elegantie!

De aanbieding van La Suffrene’s eigenaar en wijnmaker Cedric Gravier om op een andere dag een aantal van de 48 hectare wijngaard in te trekken hebben we direct aangenomen. We zijn die dag naar de beste wijngaarden gereden waar hij zijn wijn ‘Cuvée Les Lauves’ van vinifieert. Deze wijngaarden zijn te vinden op een prachtige zuidelijke helling voor een optimaal zongenot van de wijngaard. Ook de bodem helpt bijzonder mee voor de kwaliteitswijn. Deze is zeer gevarieerd met kalk, leisteen en veel klei. De laatste brengt de Mourvedre gebaseerde wijn veel structuur bij.
De komende jaren zal Domaine La Suffrene uitbreiden op deze plek. Dit proces is al in volle gang gezet. Het is namelijk niet makkelijk om ‘even’ een wijngaard aan te leggen. De bodem bestaat immers voornamelijk uit gesteentes. Ongeveer 80cm diep wordt de aarde volledig omhoog gehaald, waarna de grote brokstukken ‘klein’ worden gemaakt. 1 hectare wijngaard kost in Bandol dan ook al snel rond de honderdduizend euro!

Naast Domaine La Suffrene hebben we natuurlijk nog meer producenten bezocht. Het leuke gehuurde huisje in La Cadière d’Azur lag op een klein wijndomein van 8 hectare: Domaine des Costes Gallines. Dit was een eerlijke thuiswedstrijd! Ook de toonaangevende producent Château de Pibarnon is erg bijzonder. Deze producent is hoog in de bergen tussen de pijnbomen te vinden. Zeer bijzonder is het prachtige amfitheater dat door een deel van de wijngaard wordt gevormd!

Château de Pibarnon is samen met Domaine La Suffrene één van de wijnhuizen die zeker aan de top van Bandol staan. Vanwege de vraag en de kwaliteit van de wijnen is het erg moeilijk om een Bandol van minder dan € 10, – per fles voor een gerespecteerde wijn te vinden. Misschien nog een reden om er extra van te genieten? Ik investeer maar al te graag in een fles, en heb me inmiddels voorgenomen om van elke producent in Bandol de wijn een keer te proeven! Momenteel staat de teller op 8 van de ongeveer 50 producenten, dus ik hou er een leuke extra hobby op na…

Aanvullende informatie:

In Bandol wordt ook witte wijn gemaakt. Dit is maar ongeveer 10% van alle geproduceerde wijnen. Rode wijn is veruit het meest belangrijk, en rosé wijnen worden ook steeds belangrijker omdat men hier steeds meer om vraagt. Ook goed om te vermelden is dat alle rode Bandol wijnen verplicht minimaal 18 maanden vatrijping ondergaan. Dit gebeurd meestal in zeer grote houten vaten. Er is geen sprake van dat hier een extra ‘hout aroma’ wordt ontwikkeld, maar dit proces maakt de wijn zachter en soepeler door een minieme oxidatie die plaatsvindt voor de minimale mogelijkheid om in contact te komen met zuurstof via het hout.

Dure Bourgognes

Chinezen maken de prijzen in Bordeaux. Bij de bekendste châteaux zijn die als een komeet omhoog geschoten. Een paar recente noteringen: Latour 600 euro, d'Yquem 540 euro, Cheval Blanc 700 euro. Maar hoe zit het in de Bourgogne? Daarover geeft onze Belgische collega Herwig Van Hove actuele informatie in het Belgische tijdschrift Knack. Herwig vat de ontwikkelingen als volgt samen:

“Voor witte Bourgogne is 2009 naar verluidt een groot jaar, voor rood was het iets te fris. Voor wijnen uit de supermarkt, meestal van het generische type, zal de klassering van Bourgogne-wijnen niet zoveel belang hebben, toch is het nuttig om er even nader op in te gaan.

Terwijl in Bordeaux de klassering per château verloopt en dan nog gebaseerd is op de flessenprijs op de internationale markt, verloopt de klassering in Bourgogne (Côte d’Or) via de appellations. Toen het AOC-systeem in 1936 in Bourgogne werd ingevoerd, onderscheidde men 400 appellations. In een hiërarchie van grand cru, premier cru, gemeente-benamingen en tenslotte streeknamen.

Grands crus

De 11.000 hectare van de Côte d’Or zijn verspreid over 27 gemeenten. Het gebied telt 375 premiers crus en 32 grands crus (1% van het geheel); twee derde van de wijngaarden valt onder de generische regionale appellation ‘Bourgogne’. De grands crus zijn de duurste wijnen, met als vaandeldrager Romanée Conti die in het jaar 2005 voor 2000 à 3000 euro per fles over de toonbank ging. La Tâche, Musigny en Richebourg vormen het volgende trio, met prijzen van 600 tot 1300 per fles. In de prijsvork 60 tot 500 euro zitten: Romanée-Saint-Vivant, Chambertin-Clos de Bèze, Le Chambertin, Griotte-Chambertin, Grands-Echézeaux, Les Amoureuses (een premier van Chambolle-Musigny), Bonnes-Mares en Mazis-Chambertin. En dan is er nog een vierde groep, met prijzen van 60 tot 40 euro: Clos St-Denis, Chapelle-Chambertin, Latricières-Chambertin, Ruchottes-Chambertin, Clos de la Roche, Charmes-Chambertin., Echézeaux, Clos–St-Jacques (nog een premier van Gevrey-Chambertin).
Van de meer bereikbare gemeentebenamingen is Vosne-Romanée de duurste, gevolgd door Chambolle-Musigny, Gevrey-Chambertin en Morey-Saint-Denis.
In deze prijslijstjes staat de appellation Côte de Nuits dus ver vooraan, zowel in de premiers als in de gemeente-benamingen. Als men er dan nog de betere wijnboeren bijneemt - zoals Leroy, Dugat, Mortet, Ponsot of Trapet kan er niets misgaan - maar er zal wel veel geld van plaats wisselen. In de wijnrekken van onze supermarkten komen deze peperdure wijnen niet voor”.

Geproefd

Vervolgens geeft Herwig enkele proefnotities van Bourgognes die in België en in onze grensstreken wèl in supers te krijgen zijn, onder de 9 euro.
  • Bourgogne 2009. Kleine gele nuance in de kleur. Dunne, puntige neus. De smaak is gedomineerd door een simpel zuur accent. Geen gastronomische mogelijkheden. Carrefour: 6,25 euro.
  • Bourgogne 2009, Louis Latour. Erg bleke kleur. Ingehouden neus in het fruitregister die mooi openkomt na opschudden. Goede, evenwichtige, universele smaak. Moet passen bij het grote viswerk, zoals tarbot in de oven. Delhaize: 8,99 euro.
  • Bourgogne Aligoté 2009. Bleke kleur en een neus van simpel fruit. De smaak is gedomineerd door zuur. Geen gastronomische mogelijkheden. Carrefour: 6,29 euro.
  • Bourgogne 2009, Albert Bichot. Bleke, frisse kleur met een kleine gele nuance. Ruime neus die verdiept na opschudden. De smaak is rond en vol met veel karakter. Goede wijn die kan passen bij in de oven gebraden vis. Colruyt: 6,29 euro.
  • Viré-Clessé 2009. Gele nuance in de kleur maar ook een statige neus. Eerder exotisch dan fris. De smaak is rond, vol en evenwichtig. Goede wijn voor bij het grote viswerk. Delhaize: 6,49 euro.
  • Petit Chablis 2009. Bleke kleur maar een goede chardonnayneus, puntig zuiver en met een exotische toets. De smaak is mooi droog en evenwichtig. Moet passen bij oesters. Colruyt: 4,59 euro.
De wijnen met gastronomische mogelijkheden passen ook bij kaas na de maaltijd, omdat ze mooi droog zijn en geen hout hebben gehad.

zondag 26 december 2010

Sloveen wil onderwater wijnkelder bouwen

De mousserende wijn die 6 maanden op de bodem van de Adriatische zee heeft gelegen heet Poseidon. Tuurlijk Poseidon. Want Poseidon zelf zorgt voor de remuage. € 120-130 voor een fles. Nu al wil deze Sloveen een onderwater wijnkelder gaan bouwen.

zaterdag 25 december 2010

Opgedoken oude champagne nog prima drinkbaar

Van de eerder dit jaar op 55 meter diepte van de bodem van de Oostzee opgedoken partij champagne (168 flessen) zijn onlangs twee flessen geopend om experts de kans te geven de status van deze zo lang diep onder water gelegen champagne vast te stellen, alvorens een deel van de partij bij opbod geveild zal gaan worden om.... inderdaad: de Finse staatskas te spekken, zo heeft de regionale regering van het Finse eiland Åland bekend gemaakt.

Mogelijk gaat het hier om de oudste drinkbare champagne ter wereld. Duikers vonden de flessen de voorbije zomer in een wrak voor de kust van de gemeente Föglö op Åland, dat ligt tussen de kusten van Finland en Zweden. Er kon vooralsnog niet worden vastgesteld om welk schip het gaat en wanneer het verging.
Volgens laboratoriumonderzoek gaat het om champagne van de merken Veuve Clicquot en Juglar, die waarschijnlijk tussen 1805 en 1829 gemaakt werd. Champagne-expert Richard Juhlin mocht al van twee flessen proeven. 'Heerlijk', riep de Zweed uit, die naar eigen zeggen al 7.000 verschillende champagnes proefde.

vrijdag 24 december 2010

Britten domme wijndrinkers

Britten mogen dan op een na de grootste innemers van alcoholische dranken zijn, als ze wijn drinken weten ze amper wat ze doorslikken .Meer dan 58 % denkt nog steeds dat Chablis een druivenras is, in plaats van een Franse wijnstreek. En 43 5 weet niet beter of Chardonnay is een Franse wijnregio in plaats van een druivenras. Eenzelfde percentage Britten weet niet in welk land ze de Beaujolais moeten zoeken. En 1 op de 6 heeft er geen benul van of echte champagne nou uit Frankrijk of Italië komt. Helaas kennen ze daar nog geen verplichte wijncursussen.

Lees ook op de website van The Telegraph hoe triest het er gesteld is met de kwaliteitskeuze, die veel op die van de Randstad en initiatiefnemers voor ‘vernissages’ lijkt . Wij citeren:

Yet our knowledge of the drink still hardly extends beyond telling the difference between red and white, a new survey claims.
Despite large increases in the amount we consume, it seems we do not take much notice of what we are pouring down our throats.
In particular, many of us are still confused as to the crucial difference between the grape and the region of the wine.

More than half (58 per cent) of Britons still think that Chablis is a type of grape when it is actually a region in France, with a further 43 per cent thinking Chardonnay is a region in France when it is actually a grape.

Another 43 per cent failed to recognise that Beaujolais is a region in France.

We may be the second biggest consumers of fizz in the world, but nearly one in five (16 per cent) do not recognise that Champagne is in France rather than Spain, Italy or Germany.

Instead of looking for quality and tradition, Britain's would rather rely on price to judge which bottle to buy.

The research by Morrisons showed that nearly three quarters (74 per cent) of Britons claim that price is their main motivation when choosing a wine ahead of the label (44 per cent), colour (42 per cent), or to match their food (38 per cent).

Many of us do judge a book by its cover when it comes to wine, with almost a quarter (23 per cent) saying a pretty bottle will sway their decision.

Further to this, 87 per cent of shoppers said that they are willing to spend up to £7 for a bottle of plonk.

However, despite the surge in own brand wines sales; it appears that the old cliché that being knowledgeable of wine is something to shout about is actually true.

A third of us admit that we are impressed by someone with knowledge of wine and a further 16 per cent admit to lying about their knowledge of wine to impress someone.

When it comes to telling fibs, shoppers in the West Midlands are most likely to lie as 22 per cent admit to doing so.

In order to increase our knowledge of wine Morrisons will be launching a new range of own brand wines in store across white wine, red wine, sparkling wine and champagne.

As a result, Morrisons is increasing the number of its in-store specialists to help shoppers navigate the range and learn more about choosing wine.

The fully trained staff will specifically give shoppers advice on matching food with wine, explaining how the right wine with the right dish can become a winning combination.

Astonishingly almost a third of Brits don’t think it is important to match their wine and the food, with only 3 per cent saying that this is essential to their choice.

Arabella Woodrow, Master of Wine at Morrisons commented: “As more people stay in and host their own dinner parties, choosing wine can feel like a daunting prospect.

"This is why we are continuously perfecting our new range, so that it is clear and easy to understand the difference between your Bordeaux and your Beaujolais. Ensuring it complements your meal as well as your hosts."

donderdag 23 december 2010

Vinificatie als vluchtwoord

Wijntaal is anders dan gewoon Nederlands. Wie die gebruikt, leent nogal wat uit het buitenland. Kijk maar eens in de zogeheten ‘wijn-woordenboeken’. Meer dan de helft is importspeak. Laatst keek ik nog eens in ‘Prisma van de wijn’, waarin liefst 2400 begrippen worden ‘verklaard’. Het enige Nederlands dat daarin stond, was in de vertaling van al die termen te vinden. Al die online-dictionaires kunnen me trouwens gestolen worden. Ze staan vol betwistbare uitleg, vertonen vaak beschamende hiaten, of vergeten gemakshalve wijdverbreide begrippen op te nemen. Het ‘gewone’ papieren woordenboek is meestal vollediger. Maar ook daarin ontbreken zaken waarover de samenstellers zich liever niet het hoofd breken. Vraag je waarom niet, dan komt de redactie vaak met een vage smoes die iedere verdere discussie nutteloos maakt. Toch heeft mij er dat niet van weerhouden om in het Gezaghebbend Rebels Woordenboek Van Dale op te zoeken of je het bereiden van wijn nou ‘vinificeren’ moet noemen of ‘vinifiëren’. Nou, probeer het ook daar maar niet. “Vinificatie”, dat hebben ze nog net opgenomen. Maar van het bijbehorende, correcte te achten werkwoord geen spoor. Zelfs de Franse Micro Robert de Poche laat het erbij zitten. Vinifier? Nooit van gehoord.

Vluchten

Veel wijnspecialisten, buiten het geëigende schrijverscircuit, vermijden zorgvuldig te kiezen. Ze vluchten massaal in het woord ‘vinificatie’, want dat wordt niet alarmerend onderlijnd als het uit je toetsenbord springt. Ook in de genoemde prisma houdt de auteur zich daaraan. ‘Vinifiëren’ slaat hij bijna zorgvuldig over. En ook ‘vinificeren’ mag daar niet meedoen. Tik ik die woorden met het nieuwste programma in, dan worden ze rood onderlijnd. Want ze worden daar niet als gangbaar Nederlands (h)erkend. Dus vertrouwen we maar op ons gevoel. Of we zoeken, als we niet door de mand willen vallen, ons heil in imitatie. Want niemand heeft eigenlijk zin om zich bij dat Alwetend Genootschap Onze Taal te laten afschepen met mitsen, maren en hoewels.

Dan toch maar eens m’n licht opsteken bij ‘hèt kenniscentrum voor wijnbouw en vinificatie in Nederland’, Viticonsult in Maastricht. En daar trakteren ze me op scheef Nederlands in de volgende volzin:

“De juiste keuze van de grond hangt heel nauw samen met de wijn(en) die u later wilt gaan VINIFICEREN”. Maar de keuze voor dàt werkwoord is nog geen wetenschappelijk bewijs voor een correcte aanduiding van het ‘wijnbereidingsproces’. Voor wijnjournalisten en verwant schrijversvolk is ‘vinifiëren’ de meest gangbare uitdrukking. Wie ‘vinficeren’ gebruikt, of dat nou een Hoogmogende is of een adviseur die zichzelf in dat mistige beroep heeft getild, wordt in hun ogen niet voor vol aangezien. Steek dus maar in je zak Viticonsult, Wijnadviesbureau Beurskens en De Weinschenker.

Tegemoet

Ik ben ook nog even bij Wielhouwer Wijnadvies langs geweest. Daar laten ze zich niet over deze kwestie uit. Maar we stuitten er wel op een zin die treffend weergeeft waarom menige taalbarbaar niet eens meer in de gaten heeft waar het fout gaat en het zelf maar bij sms-geloei houdt:

“Na het bezoek aan ONZE website hoop IK u TEGEMOET te zien BIJ EEN VAN DE DIENSTEN die Wielhouwer Wijnadvies aanbiedt”.

Nou nee, laat deze keer maar zitten

Fransen willen volgend jaar bijna 11.000 ha wijngaarden met subsidie rooien

FranceAgriMer heeft 2.688 dossiers ontvangen waarin een verzoek tot rooien wordt ingediend. Samen zijn ze goed voor 10.810 hectare Franse wijngaarden. 71 % daarvan (7626 ha) ligt binnen de regio Languedoc-Roussillon. Vergeleken met de vorige rooicampagne is er sprake van een daling van de aanvragen (n oppervlakte) met 27 procent.

Van de huidige aanvragen heeft 74% betrekking op een totaal rooien van bedrijven. Half november wordt beslist welke verzoeken ingewilligd worden en welke niet. Voor subsidiëring ervan in het campagnejaar 2010-2011 is een bedrag van 2€ 76 miljoen beschikbaar voor de hele EU. Bij overschrijding daarvan worden de tekorten uniform verdeeld over de betrokken lidstaten. In dat geval wordt niet de subsidie per hectare verlaagd, maar wordt er gewerkt volgens prioriteiten. Voorrang krijgen bedrijven die er helemaal mee stoppen, boeren van ouder dan 55 jaar en bedrijven waarvan een rooiverzoek tijdens de campagne 2009-2010 om budgettaire redenen werd geweigerd. Verder geldt dat wie het eerst kwam het eerst maalt.

bron: slijtersvakblad

woensdag 22 december 2010

Wijnig cadeautje

Als je nou toch miljardair bent, kan er wel een wijnig cadeautje voor je 20-jarige zoon af. En zo werd de nazaat van een Chinese magnaat (vermoedelijk in scheepsbouw) eigenaar van Château Chenu-Lafitte in de Côtes de Bourg. Lees wat Decanter achterhaalde.

A Chinese billionaire, together with a group of investors, has bought a Bordeaux estate called Chateau Chenu Lafitte, in Cotes de Bourg, as a gift for his son.

One of the minority shareholders, Guolong Yin, has been running the estate since April 2010, when the purchase was complete - although negotiations began over three years ago. The identity of the main purchaser has not been revealed, although it is understood that he is a shipping tycoon based in China and his son – now the owner of Chenu Lafitte – is 20 years old, studies economics and politics in London, and is behind a chain of clothing stores across the UK.

Chenu Lafitte is a name that has been dormant for a number of years, owned by Philippe Darricarrère of Chateau Mille Secousses, also in Bourg. It was Darricarrère who sold the name, along with the vines and the 18th century chateau that had been his family home, to the group of Chinese investors. He has kept 42 hectares of vines for Chateau Mille Secousses.

‘Chenu Lafitte was an old name that we had the rights to use, and it made sense to sell it when financial difficulties forced us to break up our estate,.’ Darricarrère told decanter.com. ‘But I am happy that the new owners are investing in the property, and relations are very good between us. My son continues to work across both properties every day, and I visit them several times a week.’

The name Chenu Lafitte indicates that a similar impetus may have been at work as with the first Bordeaux estate bought by a Chinese company, Chateau Latour Laguens. This AOC Bordeaux property was bought in 2008 by Longhai International, and suggests that an association (in name only) with prestigious First Growth properties is a key attraction. Yin told local newspaper Sud Ouest this week that his objective is to sell the wine in China, and that he has chosen to put AOC Bordeaux on the label, rather than the less well known AOC Cotes de Bourg.

‘I believe it was the location of the estate, next to the Dordogne river, and its wonderful old park and building, that first attracted them,’ says Darricarrère, ‘and I know they are hoping to develop wine tourism on the estate. But of course this is also a wonderful brand name.’

De mooiste wijncadeaus van EuroCave

Zoekt u een uniek cadeau voor de decembermaand? Dan bent u bij EuroCave aan het juiste adres. Hier vindt u een prachtige selectie wijncadeaus die iedere wijnliefhebber zal bekoren. Bestel nu en profiteer van een flinke korting en gratis levering. Een kerstcadeautje van EuroCave voor onze trouwe klanten.

Klik hier voor de actiepagina.

Klik hier voor de actiepagina.

Wijn als alternatief favoriet

Rum, wodka en likeur zijn zowel thuis als in het uitgaansleven geliefd; whisky weer niet. Als alternatieve drankkeuze voor de favoriete gedistilleerde drank blijken wijn en bier bovenaan te staan. Gasten die gedistilleerd drinken zijn doorgaans in een positieve stemming. Dat en meer blijkt uit een marktonderzoek onder Nederlandse consumenten naar hun consumptiegedrag en consumptiemomenten van sterke dranken.
Favorieten

De meest gedronken sterke drank onder de mannelijke respondenten is whisky, onder de vrouwen is dat likeur. In verschillende leeftijdscategorieën is een verschuiving in voorkeursdrank waarneembaar: onder jongvolwassenen (18-29 jaar) zijn rum en wodka favoriet, boven de dertig jaar valt de voorkeur voor wodka grotendeels terug ten gunste van rum en whisky. Vanaf 35 jaar valt rum bijna geheel terug ten gunste van whisky, deze laatste wordt dan door zestig procent van de respondenten gedronken. Vanaf 45 jaar is bij likeur een sterke stijging zichtbaar ten koste van whisky; vanaf dan zijn whisky, jenever en likeur gezamenlijk verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de consumptie.

Alternatieven

Als de respondenten niet kiezen voor hun (favoriete) gedistilleerde drankje, kiest meer dan de helft voor wijn, gevolgd door een niet-alcoholische drank. Voor whiskydrinkers is wijn het meest gekozen alternatief, gevolgd door bier. Voor rum-, wodka-en jeneverdrinkers geldt dat bier het meest gekozen alternatief is, gevolgd door wijn. Op de vraag hoe sterke dranken gedronken worden zijn weinig opvallende verschillen te zien in de vergelijking thuis versus buitenshuis: alleen wodka wordt buitenshuis significant vaker als cocktail gedronken dan thuis.

Momenten

Waar het consumptiemomenten betreft tonen whisky en likeur zich geschikte digestiefdranken, na afloop van een maaltijd. De meeste onderzochte dranken passen bij divers en verschillend gezelschap, met likeur als exponent hiervan. Rum en wodka blijken goed te passen in een actief uitgaansleven. Whisky scoort opvallend hoog bij de gelegenheid 'alleen, zonder iemand om mij heen'. Uitgesplitst naar geslacht zijn redenen om gedistilleerd te drinken voor mannen vooral om van de drank te genieten, voor vrouwen is het sociale aspect van het moment het belangrijkste.

Stemming

Verder geven de respondenten aan in een positieve stemming te zijn als ze sterke drank gaan drinken. Negatieve gevoelens als somberheid of ongelukkigheid zijn voor hen zeker geen reden om te drinken. De meest genoemde reden om te drinken onder de respondenten is: 'omdat ik het lekker vind'. Afhankelijk van de stemming en de gelegenheid kiest de consument voor een specifiek type sterke drank; rum en wodka worden zowel thuis als bij het uitgaan gedronken maar overwegend in gezelschap. Whisky en jenever worden overwegend thuis of bij vrienden thuis gedronken; whisky daarbij overwegend alleen of in klein gezelschap.

Likeur wordt zowel thuis als bij het uitgaan en in restaurants gedronken. Jenever en likeur worden zowel in kleiner als groter gezelschap gedronken.

(Bron: ANP Pers Support)

Vijf beste Champagnes

Wat is de lekkerste Champagne? Sjoerd en Ronald de Groot proefden zich een weg door een kelder vol Champagne en kwamen uiteindelijk tot een lijstje van vijf toppers.

 
  1. Mailly, Extra Brut Grand Cru
    Tamis/Vino Via, 9 
  2. Mailly Brut Réserve
    Tamis/Vino Via, 9 
  3. R&L Legras, Grand Cru Blanc de Blancs
    Gastrovino, € 35,? 
  4. Pol Roger, Pure Brut Nature 
    Ned. Wijnkring, € 42,50/Verbunt, 9 
  5. Agrapart, Terroirs Grand Cru Blanc de Blancs
    Les Généreux, € 35,50

 
Verkoopprijzen en prijsindicaties

 
Voor zijn proeverijen krijgt Perswijn wijnen toegezonden van vele tientallen importeurs. Om onze lezers meer duidelijkheid te verschaffen delen wij ze in twee groepen in:

 
A. Importeurs die (ook) rechtstreeks aan particulieren leveren. Bij hun wijnen vermelden wij de (advies)-consumentenprijs (inclusief btw, tenzij anders vermeld).

 
B. Importeurs die zich richten op tussenhandel en horeca, maar niet rechtstreeks aan particulieren leveren. Bij hun wijnen geven we een indicatie van de geschatte consumentenprijs door middel van een cijfer. Voor verkooppunten in uw omgeving kunt u het beste de betrokken importeur raadplegen.
  • 1 wijnen t/m € 4,00
  • 2 wijnen van € 4,00 tot € 5,00
  • 3 wijnen van € 5,00 tot € 7,50
  • 4 wijnen van € 7,50 tot € 10,00
  • 5 wijnen van € 10,00 tot € 12,50
  • 6 wijnen van € 12,50 tot € 15,00
  • 7 wijnen van € 15,00 tot € 20,00
  • 8 wijnen van € 20,00 tot € 30,00
  • 9 wijnen van € 30,00 en meer

dinsdag 21 december 2010

Betere Beaujolais op komst

Beaujolais wil overleven. En om het zover te krijgen moeten er in dit gedeclasseerd wijngebied drastische maatregelen worden genomen. Ten eerste is er sprake van overproductie. En daarvan is de kwaliteit niet altijd acceptabel. De vraag naar Beaujolais is sterk gedaald, mede onder invloed van de nog amper gewaardeerde Beaujolais Nouveau. Die laat een droevige omzet zien in vergelijking met de glorietijd. Daarom heeft de organisatie van wijnboeren besloten de bijl erin te zetten. Voortaan mag er van een hectare Beaujolais nog maar 25 tot 32 hectoliter worden geoogst. Dat is zowat de helft van voorheen. De wijn, zo verwacht de beroepsgroep, wordt dan drinkbaarder. En dat moet ertoe bijdragen dat de verkoop weer aantrekt. Want die is in een jaar tijd van 360.000 hectoliter naar 275.000 gedaald. Dat heeft ook gevolgen voor de prijs. Wijnboeren krijgen op dit moment niet meer dan 1.40 euro per liter.


Om bij de consument het breed levende misverstand weg te nemen dat Beaujolais doorgaans slap zuurballen-water is, dat onder de naam ‘Primeur’ is gecommercialiseerd, komt er straks een ‘bewaar’-Beaujolais op de markt. Die gaat Coteaux du Beaujolais heten , waaraan eventueel een dorpsnaam kan worden toegevoegd als de wijn zich onderscheidt. Hetzelfde gebeurt al in de Rhône-vallei en in de Languedoc. De tien crus du Beaujolais, de dorps-appellations, blijven onder deze benaming gehandhaafd.

Verder wordt er in de pr-sfeer gewerkt aan een ‘revival’ van de gamay-druif, de enige die wettelijk voor een rode Beaujolais staat ingeboekt. Deze druif komt overigens ook beperkt voor in Bourgogne- en Loire-wijnen. Voor het eerst is er volgend jaar februari in Lyon een gamay-concours, waarvoor Beaujolais-boeren wijnen kunnen inzenden. Een internationaal samengestelde jury van ervaren proevers beoordeelt wie daar als besten uitkomen.

Wat er aan wijnfouten te doen is

Wijnfouten. Daarvan worden er in elke cursus wel een paar genoemd. Kurk, (verkeerde) oxidatie, ongewenste aroma’s als gevolg van een gebrek aan kelderhygiëne. Daarmee hebben de meeste wijnliefhebbers en –consumenten wel eens te maken gehad. Maar wijn kan nog tientallen andere fouten hebben. Die kunnen al ontstaan bij de groei, of bij de oogst. En ook in het vat of bij het ‘ouderen’. In Bordeaux is daarover voor geïnteresseerden een seminar georganiseerd. De Britse wijnschrijfster en ‘wine educator’ Jane Anson (38) die in Bordeaux woont en werkt, kwam er aanzienlijk wijnwijzer vandaan. Ze legde haar- voor ieder wijnliefhebber wetenswaardige- bevindingen als volgt vast:


“ I went to an excellent seminar on wine faults at the Ecole du Vin de Bordeaux this morning, given by one of the fellow tutors who is also an oenologist. We went through the theory, then did the tasting. I always find these fault seminars (they are held once a year for all the tutors at the wine school) really fascinating and useful, so thought I would share it here.

Most of the major wine faults found in past decades have nearly all been eradicated - particularly the visual ones - but it is still important to be able to identify potential issues to know how to resolve them.

The main fault categories are:

  1. Faults from grape growing and harvesting
  2. Visual and physio-chemical faults
  3. Microbacterial faults
  4. Oxidative and reductive issues
  5. Ageing and barrel faults
Grapes and harvesting

Vegetal aromas
Causes: Usually this comes from harvesting too early before the grapes are fully ripe.
How you can tell: Vegetal aromas, Green pepper, asparagus, herbaceous tastes. The threshold for most tasters to identify this is from 8-15 nanogram per litre (the chemical molecule responsible is 3-isobutyl 2 methoxpyrazine)

Moisi terreux
Causes: Presence of grey rot, also can come from dirty equipment used during vinification,
How you can tell: can get a mouldy, rotted aroma and smell, of wet earth. The threshold for this is 40-50 nanograms per litre, so again can discern it at low levels - although sometimes confused with brettonmyces.

Oxidation
Causes: The must has not been protected against oxygen, vinification has taken place without temperature control, and so there is an oxidation of the phenols in the wine - specifically, an enzyme called tyrosinase quinone combines w other phenols
How you can tell: The wine takes on brown hints (it is particularly obvious with a white wine) and loses its fruit aromas

Protein deposits
Causes: Lack of filtering and fining, especially common with white and rose wines, leading to the formation of insoluble complexes of tannin-protein or protein-protein. There have been lots of advancements made in this area and understanding of which graoe varieties are most at risk. Known as La Casse Proteique in French.
How you can tell: Cloudy, milky turbidity in the wine that affects above all its visual aspect

Iron or copper deposits
Causes: Use of copper in the winery (this was far more common in previous decades, now winery equipment is almost never made out of this substance) or iron rich soils excess of sulphite use or even from light. La Casse Metallique in French.
How you can tell: The copper combines with phosphorus acid in the wine, causing a white precipitation in white wines, or blue in red wines

Tartric precipitation
Causes: Not cold enough during ageing, lack of effective filtration. This can cause the precipitation of the tartaric acid as potassium bitartrates or calcium tartrates, which then form tartric cyrstals,
How you can tell: These crystals - that look like small lumps of sugar or salt - are visible in the bottles of neck, or the base. No quality problem for the wine, but consumers don't like it, and most producers know to cold stabilise to avoid it

Sulphur
An essential component in winemaking, but if too much used during bottling, or when wine has just been bottled, can get the bad eggs smell. Very rare, but unpleasant if you experience it. A wine without sulphur is very fragile, susceptible to oxygenation. Many oenologists have looked at what can replace it but its antioxidative, anti bacterial, antiseptic... It is highly useful!
NB: EU levels 160mg per litre for red, 260mg per litre for sweet 180 mg per litre for dry whites ( there might be slight difference depending on appellation, some up to 210mg per litre for dry white)

Microbacterial faults

Microbacterial faults we do still come in to contact with. They often can be subtle problems, but the taster just dont feel the wine is clean or pure.

Brettanomyces
Causes: Comes from unclean hygiene in winery, or insuffuciant sulphur, or temperature of the elevage (warm cellar conditions encourage it), detectable at 570 micrograms per litre. Brettanomyces is the transformation of phenolic acids to brettanomyces, found in the yeast.
How you can tell: This is the horsey, stables aroma more common in red wines, that some people identify as 'terroir'. Coinnoculation has grown as a result of fears of this, certainly a fault that people are very aware of now
This is a fairly controversial fault, and is well explained here: http://www.aromadictionary.com/articles/brettanomyces_article.html

Acetic spoilage
Causes: Lack of anti-oxygenation protection, lack of topping up carefully during ouillage, or stocking the wine at too high temperature. All of this case cause an oxidation of the ethanol (alcohol) into acetic acid, which then is turned (by a acetic bacteria) into ethyl acetate. Usually discernable at 150mg per litre for acetic ethyl
How can you tell: The wine will smell and/or taste of nail varnish remover, vinegar. It will also be enormously dry and bitter on the finish.

Lactic spoilage
Causes: Usually winemakers like lactic bacteria! But here it can stop the fermentation, and transorm the residual sugars in the grape must into to acetic acid and lactic acid.
How you can tell: A sour, sharp taste in the wine. More of a concern in hot years

La tourne
Causes: Usually from bad hygiene in the winery, not following vinification, leading to the spoilage of tartaric acid, so the wine loses too much acidity.
How you can tell: This again is rare nowadays, but completely unbalances a wine, making its PH levels too high and can be limp, flat wine, plus gives an unpleasant yoghurty aroma

Maladie de la graisse (roundness)
Transformation of polysaccharides by lactic acid to small amounts of aceitic acid, but more importantly loses the viscosity , so it is more of a visual fault, but can lead to limp, flat wine.

Maladie de l'amer (bitterness)
Causes: Transformstion of glycerol into acetic acid, comes from harvesting too early, but rare today
How can you tell: bitter finish to the wine, detectable at 10mg per litre

Le gout de souris (mousey taste)
This is more common with white wine, comes again from brettonomyces, and from lack of sulphites

Oxidation and reduction

l'Event
Causes: Certain wines such as madeira or rancio this is looked for, otherwise it is a fault. Problems can come from badly managed pumping over, often found in sample bottles but any badly controlled bottling can be a problem.
How can you tell: Green apple, bitterness

Reduction
Causes: From transformation of yeasts intomethanethiol or ethanethiol
Not giving the wine enough potential for oxygen exchange, or fermenting the must in complete absence of oxygen in azote, using certain phytosanitaires products etc.
Slight amounts can be corrected by decanting etc, not if it goes too far, the wine is spoilt.
How can you tell: onions, garlic, cauliflower, rotten eggs

Aging faults

Corked wine
Causes: This is ( mainly) the TCA. Can come from bad quality corks or from use of bad hygiene practices
2-5 nanograms per litre can begin to detect it, and sparkling wines even less. If a winery is infected, the only option is to replace everything in stainless steel
How can you tell: Musty smell, mouldy smells, generally dampening of the fruit.

Oxidation
Causes: Can arrive from bad storage facilities, too much light or vibrations, 8 micrograms per litre can begin to detetct it.
How can you tell: Curry, nut smells, mainly in white wines

How to get rid of bad smells
  • Charcoal fining (must filter afterwards)
  • Using lees of yeasts to diminish reduction aromas
  • Oak chips are sometimes used to help mask minor odour issues without marking the flavour of the wine too much, can help mitigate, eg, some green aromas
But of course best way is to protect in advance - prevenir pas guerir!

maandag 20 december 2010

Wijnetiquette

We horen er in ons land niet zo vaak over. Maar wijn-etiquette bestaat, ook al hebben we er nog geen actueel boekwerk over zien verschijnen. En let wel: wijn-etiquette is iets anders dan wijn-ritueel. Onder dat laatste verstaan we doorgaans de hocus-pocus die bij het in- of overschenken van wijn vaak wordt uitgehaald en eerder gericht is op aandacht dan op nut. Maar wijnetiquette omvat een aantal regels die meer op de praktische omgang met wijn en de hoffelijkheid daarbinnen zijn afgestemd. Een aardig voorbeeld daarvan kwamen we tegen op de Amerikaans website van dr. Vino. Hij kreeg de vraag voorgelegd: Wat doe je als gastheer als een gast een bijzondere fles meebrengt, vraagt om die wijn uit te schenken en bij het drinken niet in de gaten heeft dat-ie kurk heeft?


Lees hoe dr. Vino dit denkt op te lossen.

Question:
Would love to start a conversation on wine etiquette. What do you do when a guest brings a wine to dinner telling you it is special large format bottle, given by friends, saved for the occassion? Although I didn’t mind pouring the wine (quite different from what I would usually pair with the meal), the wine was corked and my husband and I seemed to be the only ones who noticed. Can I point out that it is corked and suggest that we open my wine, or do I have to grin and bear it?

Answer:
This could easily descend into a lose-lose situation, as Laurie depicts: either the hosts stoically endure bad wine or the guest is possibly offended that the special wine somehow doesn’t pass muster.

However, I see two ways out. You could seize the opportunity as a “teachable moment” to talk about cork, the bark of quercus suber, and 2,4,6-trichloroanisole (TCA), the cause of cork taint. Or, more discretely, bring out another set of glasses and pour another wine for whoever was interested in making a side-by-side comparison of two wines. Then you could enjoy the untainted wine while not overtly dumping out the corked wine. This seems especially acceptable at Thanksgiving when there are presumably multiple bottles open for the big feast (but certainly can be done at other times too since few guests would object to trying more wines).

zondag 19 december 2010

Wijnaanbod op smaak

Veel Nederlanders genieten regelmatig van een lekker glas wijn. En toch beschouwt maar 30% van de mannen en 17% van de vrouwen zichzelf als ’kenner’. Wat daar dan precies onder wordt verstaan wordt in onderzoeken daarover nooit gepreciseerd. Er zijn ‘kenners’ die nooit verder komen dan de supermarkt. En er zijn wat gevorderde proevers, die op grond van de in cursussen vergaarde kennis denken dat ze ‘kenner’ zijn. Voor de consument in het algemeen kan het vaak moeilijk zijn het gewenste type wijn in het supermarktschap te vinden. Daarom maakt C1000 het kiezen voor klanten makkelijker. Het wijnschap is daar voortaan op smaak ingedeeld. Traditioneel gebeurt dat in die branche op land. Maar dat blijkt niet handig bij het maken van een gerichte keuze. Klanten hebben de keus uit zes categorieën. In rood is dat rond & soepel en vol & krachtig. In wit en rosé hebben klanten keus uit droog & fris of fruitig & zoet.

zaterdag 18 december 2010

Nederlands mousserende wijn heet sprankel volgens Perswijn

De zoektocht van Perswijn naar een naam voor mousserende wijn van Nederlandse bodem is klaar. Het is sprankel geworden.

De zoektocht was op touw gezet door wijntijdschrift Perswijn. Immers: Frankrijk kent de omschrijving crémant voor mousserende wijnen afkomstig uit streken buiten de Champagne.

Italië heeft Frizzante of Spumante, Spanje Cava, Duitsland Sekt en Zuid- Afrika Vonkelwyn.
Perswijn riep daarom lezers op een originele, generieke naam te bedenken voor in Nederland geproduceerde, mousserende wijn. "Daarop kwam een overweldigend aantal reacties binnen", aldus een woordvoerder.

"Zowel per mail als per post werden een hoop goede en geschikte suggesties, en een minstens even groot aantal slechte en ongeschikte inzendingen ontvangen."

De winnende naam sprankel werd door vijf deelnemers ingezonden en kreeg de volgende toelichtingen: 'Sprankel is een korte en simpele afleiding van het werkwoord sprankelen', 'Het woord heeft slechts acht letters en is makkelijk af te drukken op het etiket', 'De naam is origineel en blijft goed in je hoofd hangen' en 'Sprankel klinkt aantrekkelijk en past bij een product dat de consument direct moet associëren met termen als mousserend, tintelend, twinkelend, glitterend, et cetera'.

Uit de vijf deelnemers die het woord inzonden is een winnaar geloot: Bart van ’t Ende. Hij krijgt nu vijf jaar lang jaarlijks twaalf flessen sprankel. De andere vier inzenders krijgen de tweede prijs: twee jaar lang jaarlijks zes flessen sprankel.

De flessen worden ter beschikking gesteld door VitiConsult, het kenniscentrum voor wijnbouw en vinificatie in Nederland.

Alle inzendingen werden door een jury beoordeeld op originaliteit en toepasbaarheid. De jury bestond uit Ronald de Groot, hoofdredacteur en uitgever van Perswijn, René van Druenen van Viticonsult en wijnjournalist Hubrecht Duijker.

‘Beste’wijnbar

Waar tref je de beste wijnbar in de wereld? Daarover zijn de meningen verdeeld. Maar er zijn proevers die volhouden dat je daarvoor in Moskou moet zijn. Waarom? Omdat er nauwelijks een uitgebreider aanbod van wijnen per glas mogelijk is, vindt de man achter het Amerikaanse wijnblog Vinography. Een paar landen vindt hij mager vertegenwoordigd en de prijzen soms exorbitant. Maar er is keuze en er zijn ongekend veel mogelijkheden. Daarom dus.

I like wine bars. I wish there were more of them around when I was single and had the energy to go out and spend hours on the town with friends. These days I don't get to visit many, thanks to the crazy day job and the little one at home. But if I do end up having a drink after work, chances are, you'll find me at a local San Francisco wine bar, with several glasses in front of me.

Right now, however, the wine bar I want to visit most in the world is in Moscow.

Why? Because I've never seen a wine bar that has a better selection of wines by the glass. Anywhere.

My friend Bert Celce went to Russia recently, and wrote an article about it, but I didn't notice the wine list until my friend Jack who runs the web site Fork and Bottle sent me a note about it being, well, the best wine bar in the Universe.
If you're a wine lover, take a gander at this list, and what you can get by the glass. (I've run the list through Google translate so some of the text on the side is in English). The prices range from moderate ($12 a glass) to pricey ($96 a glass), but the selection of more than 200 wines is purely unbelievable.

Here are a few highlights:

SPARKLING

NV Jacques Selosse Blanc de Blancs "Initial" Brut Champagne, France

2002 Louis Roederer Cristal Champagne, France

1997 Diebolt-Vallois Brut Blanc de Blancs Champagne, France

1991 Philipponnat Sublime Reserve Demi-Sec Champagne, France

2007 Bellavista Franciacorta "Curtefranca", Italy



WHITE

1994 Pascal Bouchard Chablis Grand Cru "Vaudesir", Burgundy, France

2003 Vincent Girardin Corton-Charlemagne Grand Cru Burgundy, France

1996 Domaine Antonin Guyon Meursault Premier Cru "Le Charmes Dessus" Burgundy, France

2001 M. Chapoutier Hermitage Blanc 'Shante-Alouette' Rhone, France

2004 Didier Dagueneau Pouilly-Fume 'Pur Sang', Loire, France

2003 Nicolas Joly Coulee de Serrant, Loire, France

2004 Miani Sauvignon Blanc, Friuli, Italy

2001 Valentini Trebbiano D'Abruzzo, Italy

2000 Benanti Pietramarina, Sicily

2002 Weingut Brundlmayer Riesling 'Alte Reben' Zobinger Heiligenstein, Germany

2001 Giaconda "Nantua les Deux" Chardonnay, Australia



RED

1996 Chateau Beausejour-Becot. St. Emilion, Bordeaux, France

1996 Domaine de L'Eglise Bordeaux, France

2000 Chateau Calon Saint-Emilion, Bordeaux, France

2005 Domaine du Pégaü Châteauneuf-du-Pape "Cuvée Réservée", Rhone, France

2002 Nicolas Potel Clos de Vougeot Grand Cru Burgundy, France

1996 J. Raphet Clos de Vougeot Grand Cru Burgundy, France

1998 Faiveley Corton Clos de Cortons Burgundy, France

2001 J. Grivot Vosne-Romanee Burgundy, France

1992 Chapoutier Hermitage Le Pavillon, Rhone, France

2000 Poggio di Sotto Brunello di Montalcino, Italy

1998 Cerbaiona Brunello di Montalcino, Italy

1999 Feudi di San Gregorio Serpico, Campania, Italy

1994 Ornellaia Masseto, Toscana, Italy

2005 Prunotto Barolo "Bussia," Piedmont, Italy

1998 Masi Amarone della Valpolicella, Compolongo di Torbe, Italy

2000 Masciarelli Montepulciano D'Abruzzo Villa Gemma, Italy

2003 Jermann Pignacolusse, Friuli, Italy

1997 J. Drouhin Pinot Noir "Lauren," Oregon

2003 A. Palacios Les Terrasses, Priorat, Spain

1999 Vina Mayor Secreto Reserva, Ribera del Duero, Spain

I'd call any wine bar that had even half of these wines by-the-glass a world-class destination. Granted, the list is a little weak when it comes to California, Spain, South Africa, Australia, New Zealand, and Austria and Germany. But it's all relative. And yes, paying $55 a glass for a 2005 Prunotto Barolo is a bit excessive. But the point is that you can if you want to.

vrijdag 17 december 2010

Nog geen regels voor wijnetiket

Op etiketten en verpakkingen van voedingsmiddelen komt de energiewaarde en een reeks ingrediënten te staan. Ook moet bij bepaalde vleessoorten ( schapen, varkens, pluimvee) het land van herkomst worden vermeld.

De Europese Commissie presenteerde deze wetsvoorstellen tijdens de Raad van ministers voor Werkgelegenheid, Sociaal Beleid, Volksgezondheid en Consumentenzaken.

De 27 lidstaten van de Europese Unie hebben de conceptvoorstellen daarover goedgekeurd. Wijn en bier vallen voorlopig nog buiten de etiketteringsregel. De Commissie zoekt nog uit of dit terecht is, meldt onze Brusselse correspondent.

Een van de speerpunten uit het wetsvoorstel is dat etiketten de energiewaarden en de hoeveelheden vet, verzadigde vetten, eiwit, suiker en zout vermelden. Hiervan moet de hoeveelheid worden aangegeven per 100 gram, 100 milliliter, of als percentage van de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid.

Fabrikanten mogen er ook voor kiezen deze verplichte informatie op een andere manier op hun verpakking te vermelden. Voorwaarde is wel dat het begrijpelijk en leesbaar is en ze hiermee niet de consument misleiden. De informatie over de ingrediënten moet in één blok op de verpakking staan.

Drie jaar na het invoeren van deze regels gaat de Commissie onderzoeken of zij die ook kan toepassen op andere producten. Voor melk, producten waarin melk of vlees als ingrediënt is verwerkt en voor onbewerkte voedingsproducten die voor meer dan 50% uit één agrarisch product bestaan, kunnen er dan vergelijkbare regels komen.

Drakenwijn doet het…

Wie in China geld met wijn wil verdienen doet er slim aan daar etiketten met een Chinese uitstraling op te plakken. Zo blijkt dat wijnen met een drakenschip op het label daar zeer gevraagd zijn. Franse premiers grands crus classés zijn daar al bijna niet meer tegen begrijpelijke prijzen te koop. En nu zitten ook de lager gerangschikten in de lift. Daar zorgen handelaren voor, die die wijnen steeds nadrukkelijker in beeld brengen als een kwalitatieve keuze tegen een redelijke prijs. Maar die is intussen ook al weer verdubbeld als gevolg van de opgewekte vraag. Dat geldt bijvoorbeeld voor de ‘super seconds’, de tweede wijnen van vooraanstaande châteaux uit de Bordelais. Maar ook wijnen als die van Beychevelle, die al zo’n drakenetiket heeft, en Lynch Bages lopen in China buiten verwachting. Verder is in beeld: Cos d’ Estournel. Zelfs voor de (mindere) jaargang 2007 worden exceptionele prijzen gevraagd. Een andere succesvolle verkoopmethode in China is intensief contact met eindverbruikers, waardoor het imago van het leverende château snel kan worden versterkt.

donderdag 16 december 2010

Japanse wijn nu in Nederland!

Edwin Raben van Edwines brengt unieke wijn naar Nederland.
Een uniek Japanse wijn, geen rijstwijn en aldus van druiven gemaakt, is nu beschikbaar voor Nederland. Edwin Raben introduceert deze bijzonderheid. Daarmee is het de eerste Japanse wijn die in Nederland verkrijgbaar is.


Koshu Yamanashi Shizen, Cuvée Denis Dubourdieu
Edwines is er trots op als eerste in Nederland deze Japanse kwaliteitswijn te mogen voeren. De wijn wordt gemaakt sinds 2004 onder toezicht en begeleiding van de Bordelaise oenoloog Denis Dubourdieu door Asagiri Wine Company. De gaarden liggen op het hoofdeiland nabij Yamanashi in het district Katsunuma ten noorden van de vulkaan Fuji.

Uniek druivenras
Koshu is het druivenras, welke een roze kleur (als gewurztraminer) bezit, die eeuwen geleden vanuit Europa via de Zijderoute naar China kwam. Sinds de 8e eeuw groeit de Koshu in Japan en behoort het tot de echte familie der wijnstokken (Vitis Vinifera). Vandaag de dag treft men de Koshu alleen nog in Japan aan. De wijn wordt gesnoeid in pergolavorm. De trossen hangen daardoor hoog onder het bladerdek zodat ze snel door de koele wind kunnen drogen na de regen. Door de Moessonregens is het hier namelijk vochtig en heerst er rottingsgevaar. Door de afwatering en hellingen is Katsunuma een der beste wijnbouwdistricten van de Yamanashi en daarmee van Japan.

Shizen = Natuur
Shizen betekent “natuur, natuurlijk” en er is aan het sap voor de gisting geen suiker toegevoegd (chaptaliseren) om het alcohol te verhogen. Het heeft aldus maar 10% Vol. alcohol. Hetgeen een heerlijk lichte en verfrissende wijn oplevert. Traditionele Koshu is vaak gemaakt als een zoete wijn om het bittere te maskeren. Bij deze wijn wordt  het sap zo min mogelijk met de schillen in contact gehouden. Bovendien blijft de appelzuur-melkzuur omzetting achterwege om de wijn zo fris mogelijk te houden. De vergisting is op een zeer lage temperatuur en de wijn rijpt op eigen bezinksel op roestvrijstaal.

Pure vederlichte delicaatheid
De kleur is bleek met wat groene reflexen. De geur zeer verfrissend en zuiver. Zeer pure en aromatische tonen van grapefruit, yuzu (groene Japanse limoen), peer en passievrucht. Licht en zuiver. Op het palet is het eveneens een delicate en vederlichte wijn met aroma’s van citrus, peer en exotisch fruit ondersteund met knisperende frisheid. Met 10% Vol. is het toch een volle wijn met goede smaakvoortduring en een geheel eigen stijl. De finale is delicaat, aromatisch, verfrissend en met een mooie lengte en opwekkend bittertje.  Een zeer bijzondere en unieke wijn gemaakt van de originele Japanse Koshu druif.

Meer informatie via www.edwines.com

woensdag 15 december 2010

De mooiste wijncadeaus van EuroCave

Zoekt u een uniek cadeau voor de decembermaand? Dan bent u bij EuroCave aan het juiste adres. Hier vindt u een prachtige selectie wijncadeaus die iedere wijnliefhebber zal bekoren. Bestel nu en profiteer van een flinke korting en gratis levering. Een kerstcadeautje van EuroCave voor onze trouwe klanten.

Klik hier voor de actiepagina.

Klik hier voor de actiepagina.

zondag 12 december 2010

Oorzaak wijnallergie bekend

Dat sulfiet in de wijn bij de consument een allergie kan veroorzaken, wisten we al. Ongeveer 8 % van het mensdom heeft last van zo’n reactie. Maar die valt maar in 12,5 % van de gevallen aan sulfiet toe te schrijven. Hoe zit het dan met de rest? Op die vraag denkt dr. Guiseppe Pelmisano van de Universiteit van Zuid Denemarken nu een antwoord te hebben gevonden. Het merendeel van de wijnallergieën ontstaat uit een combinatie van suiker en proteïne. Lees wat erover werd gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Proteome Reseach :

“One of life’s sadder statistics is that about 8% of people get sneezy and stuffy-headed after drinking wine. This mild allergic reaction is often blamed on preservative chemicals called sulphites, but they are responsible for only an eighth of cases. The reason for the rest is obscure. Giuseppe Palmisano of the University of Southern Denmark, however, thinks he knows the answer.

As he and his colleagues report in the Journal of Proteome Research, the culprits are glycoproteins—compounds composed, as their name suggests, of sugar and protein. That is not a complete surprise. Glycoproteins are implicated in several other allergies. But Dr Palmisano thinks he has identified the ones specific to wine.

To do so he started with a cheeky little chardonnay, treated it with ice-cold trichloroacetic acid and ethanol to precipitate any glycoproteins, then digested those glycoproteins into smaller molecules called peptides that can be analysed by mass spectroscopy. He screened the results against a database of known allergenic proteins. Three stood out. One is similar to allergenic proteins found in latex and pears. Another looks like a second latex protein and an olive protein, both known allergens. The third resembles one of the most rampant allergens of them all, a ragweed protein that causes hay fever.

Whether winemakers will be able to act on this knowledge is moot. But it might be possible to tweak the production process to reduce the presence of the allergens. In any case, you can now blame that stuffy feeling that comes after drinking on glycoproteins, not alcohol. Honest.”

zaterdag 11 december 2010

‘Minerale’ wijnsmaak niet altijd mineraal

Italiaanse wijnen van vulkanische bodem. Daarover werd onlangs een seminar met proeverij gehouden in Amsterdam, waarover wij eerder hebben bericht. Prof. Attilio Scienza ging daar nader in op de relatie tussen mineraliteit en andere aroma’s in die wijnen. Maar heeft wat wij denken als mineraal ( geen aroma maar wel puur) te moeten benoemen altijd een minerale oorsprong? Als we praten over ‘mineraliteit’, of ‘goût de terroir', dan zijn we van de herkomst niet zo zeker. Gaat het om zwavel-verbindingen of problemen met stikstof, zoals wijnboeren zelf nogal eens opperen? Collega Han Sjakes vatte wat hij ervan kon achterhalen samen in een column die eerder in een vakblad verscheen. We vinden de kern van de inhoud prikkelend genoeg om ook de bezoekers van www.wijnwijs.eu daarvan kennis te laten nemen:

“De wortels van een wijnplant halen geen aroma’s uit de grond, zoals wel eens wordt beweerd. ‘Bodemexpressie’ of ‘terroirexpressie’ kan geen rechtstreeks verband zijn tussen mineralen in de bodem en minerale aroma’s in wijn.

“Een wijn smaakt niet naar de bodem waarop de druivenplant heeft gegroeid”, heeft Kees van Leeuwen, ‘wijnprofessor’ aan de Universtiteit van Bordeaux en werkzaam voor Château Cheval Blanc meer dan eens gezegd.

Van Leeuwen heeft grondig onderzoek gedaan naar de relatie tussen bodemkenmerken en de kwaliteit van wijn. De waterhuishouding en het stikstofgehalte spelen een belangrijke rol. Stikstofarme grond en een beetje ‘waterstress’ (watertekort) die de groeikracht beperken, is goed voor de druiven. Rotsige, kalksteenrijke en vulkanische bodemsoorten zorgen voor deze gunstige omstandigheden.

Deze bodemsoorten brengen goede wijn voort. Daarbij kan het zijn dat we die kwaliteit in de geur en smaak herkennen aan aroma’s die we omschrijven als ‘mineraal’, maar die aroma’s worden niet veroorzaakt door de aanwezigheid van mineralen in de wijn.

Toch ruikt Chablis soms naar ‘natte kiezelsteentjes’ en een Pouilly-Fumé naar vuursteen. Er zijn in wijn stoffen gevonden zoals methoxypyrazines met aroma’s die lijken op onder andere groene paprika (bijvoorbeeld in Cabernet Sauvignon). Iets dergelijks is voor minerale aroma’s (nog) niet gevonden.

Of toch wel? Op de wijnbeurs Borsa Vini onlangs in Amsterdam woonde ik een seminar bij over Italiaanse wijnen van vulkanische bodem. Professor Attilio Scienza van de Universiteit van Milaan verklaarde de relatie tussen de mineraalrijke vulkaanbodems en de aroma’s in de wijn als volgt.

In de druivenschil zit caroteen (of carotenoïden), een kleurstof die de druiven beschermt tegen fel zonlicht. Afgeleide stoffen hiervan (zoals beta-caroteen) vormen tijdens de fermentatie nor-isoprenoïden (aromastoffen). Dit is een enzymatisch proces waarbij mineralen een belangrijke rol spelen. Voilà.

Mogelijk zijn nor-isoprenoïden de aromastoffen die wij omschrijven als ‘mineraliteit’. De tijd zal het leren, want er wordt nog volop onderzoek gedaan naar deze stoffen”.

vrijdag 10 december 2010

Diplomaat steelt dure wijn

Wegens ‘gedrag dat een Franse diplomaat niet past’ is Marc Fonbaustier (46) van zijn post in Hong Kong ontheven. Hij had bij de ambassade de rang van tweede adviseur. De man is teruggeroepen naar Parijs omdat hij twee peperdure flessen Bordeaux had ontvreemd uit de Hong Kong Country Club, een ontmoetingsplaats voor de elite van de stad. Dat meldt de South China Morning Post vandaag. Ambtenaren in Peking drongen op maatregelen tegen de Fransman aan, nadat bewakingscamera’s de diefstal van de eerste fles hadden vastgelegd. Het onderzoek liep nog, toen Fonbaustier voor de tweede met een fles onder z’n jas uit de club verdween. De man had in Hong Kong al minder krediet vanwege zijn losse levenswandel. Parijs vond dat de maat nu wel vol was. De diplomaat pikte geen eenvoudige wijnen, maar flessen die ‘duizenden dollars’ waard waren. Hij is inmiddels in Hong Kong vervangen.

Robots met siliconen voetjes, een unieke uitvinding voor de portindustrie

In Portugal, het enige land waar Port gemaakt mag worden, heeft de uitvinding van ‘robotic lagares’ door Graham’s een serieuze bijdrage geleverd aan de portindustrie.
Van oudsher worden de druiven voor het maken vanport met de voeten getreden. Voor dit enorm    arbeidsintensieve proces zijn in de Douro, de streek waar port geproduceerd wordt, steeds minder   mensen beschikbaar. Het treden is echter een zeer belangrijk onderdeel in het proces van port maken.  Met het oog op de toekomst en uiteindelijk het behoud van de portindustrie, heeft Graham’s  - een van de grote portmerken - een unieke machine ontwikkeld: de ‘robotic lagar’. Het is dit jaar tien jaar geleden dat de eerste ‘robotic lageres’ ter wereld door Graham’s in gebruik werden genomen. De granieten bakken waarin de druiven van oudsher werden getreden, zijn vervangen door RVS en de temperatuur is beheersbaar. De lagares zijn kantelbaar, zodat na afloop de schillen en de pitjes er niet met de hand uitgeschept hoeven te worden. Maar het belangrijkste zijn de vele siliconen voetjes onderaan de grote platen, die dezelfde druk geven als de menselijke voet en waarvan de temperatuur met de computer geregeld kan worden. Dezelfde computer regelt ook het ritme waarmee de platen de druiven treden en zo blijft dankzij een bijzondere innovatie de kwaliteit van port gewaarborgd. 

Port wordt op een andere manier gemaakt dan gewone rode wijn. De druiven, die door de steile hellingen met de hand worden geplukt, komen terecht in ‘lagares’. Dit zijn grote open bakken van graniet of cement, die ongeveer 70 cm hoog zijn. Van oudsher werden de druiven hierin met de voeten getreden. Een enorm arbeidsintensief en vermoeiend gebeuren, want na een zware plukdag moesten de plukkers ’s avonds de druiven ook nog treden. Arm in arm in een bepaald ritme door de druivenmassa. Dit is niet alleen om de druiven te persen, maar ook om de schillen en de pitjes steeds weer onder te dompelen, waardoor in korte tijd zoveel mogelijk kleur en extract uit de druiven verkregen wordt. Het treden gebeurt door mensenvoeten omdat op deze manier de pitjes in de druiven, die bittere tonen aan de wijn zouden kunnen geven, niet kapot gaan.

Graham’s, de uitvinder van de ‘robotic lagares’ is één van de grote merken in port en is in kwaliteit en reputatie vergelijkbaar met de grote namen in de Champagne. Een huis ook met een lange historie en dat nog steeds een volledig familiebedrijf is. Al bijna 200 jaar wordt Graham’s Port gemaakt door slechts twee families, de Grahams en de Symingtons.

donderdag 9 december 2010

Wijn als geneesmiddel

Wijn komt weer eens in beeld als geneesmiddel. Deze keer opnieuw tegen Alzheimer. Wat de ene groep wetenschappers als het begin van een ‘doorbraak’ in de bestrijding van deze hersenaandoening beschouwt, kraakt de andere weer af. Niettemin blijven de bekritiseerden overtuigd van hun gelijk. Ze beweren het volgende:
Chemische stofjes in rode wijn, geelwortel en het huidje van de appel kunnen Alzheimer tegengaan. Stofjes in Franse frietjes, uitlaatgassen en sigarettenrook dragen op hun beurt bij aan de ontwikkeling van Alzheimer. De omstreden uitspraken verschijnen toegelicht in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of Neurochemistry.

Volgens de wetenschappers is een groep chemicaliën – type-2 alkenen genoemd – verantwoordelijk voor het ontwikkelen van Alzheimer. De stofjes komen namelijk veelvuldig voor in de omgeving en het brein van Alzheimerpatiënten. Onderzoeker Richard LoPachin en zijn team hebben al een medicijn ontwikkeld dat – in ieder geval in petrischaaltjes – alkenen opslurpt en zenuwcellen beschermt.

De aanname dat alkenen de drijvende kracht achter Alzheimer zijn, is een radicale gedachte. “Iemand anders zou misschien zeggen dat ik gek ben,” meent LoPachin. “We weten dat mensen voortdurend aan type-2 alkenen worden blootgesteld, maar niemand heeft ooit de mogelijkheid overwogen dat type-2 alkenen in de omgeving betrokken kunnen zijn bij Alzheimer. Het is een heel nieuwe theorie.”

Uit eerdere onderzoeken bleek al dat wie aan Alzheimer lijdt in het brein type-2 alkenen produceert. Chemicaliën uit de groep met alkenen komen bovendien voor in uitlaatgassen, sigarettenrook, industriële gebieden en zelfs in friet. LoPachin redeneert dat Alzheimerpatiënten simpelweg aan teveel chemicaliën worden blootgesteld. Wanneer hun brein ze al aanmaakt en ze dan ook nog eens in aanraking komen met alkenen in hun omgeving, wordt de ontwikkeling en voortgang van de ziekte versneld.

Als LoPachin gelijk heeft, is de oplossing vrij eenvoudig: alkenen verwijderen. En daar werkt de wetenschapper hard aan. Want het verwijderen van alkenen zou niet alleen Alzheimer, maar ook de ziekte van Parkinson, schade aan het ruggenmerg en beroertes tegengaan. LoPachin en zijn team gingen er mee aan de slag en namen de chemische stofjes uit druiven, geelwortel en het appelhuidje. Deze stofjes hebben allemaal een vergelijkbare chemische structuur, maar worden niet gemakkelijk door het lichaam opgenomen. Bovendien zijn de stofjes in grote hoeveelheden giftig.

De onderzoekers hebben daar wat op bedacht: ze gebruikten de chemische stofjes om een nieuwe stof te maken: 2-ACP. De eerste studies zijn veelbelovend. Het goedje slurpt alkenen op en beschermt de zenuwcellen.

Tegelijkertijd is er ook reden tot zorg: als LoPachin gelijk heeft en Alzheimer een impuls krijgt door allerlei chemische stofjes die in de lucht zitten, zal het aantal gevallen rap toenemen. Expert D. Allan Butterfield maakt zich daar geen zorgen over. Hij is niet overtuigd dat Alzheimer door alkenen wordt veroorzaakt of versneld. “Er is geen bewijs dat de alkenen Alzheimer veroorzaken.” Ook over de behandeling die LoPachin voorstelt, heeft hij twijfels. “Als je de concentratie van moleculen, zoals curcumine in geelwortel, langzaamaan vergroot dan heeft dat altijd voordelen. Maar op een bepaald punt is er een duidelijk afname te zien en gaat de curcumine schade aanbrengen. Het therapeutische en schadelijke niveau zijn niet zo ver van elkaar verwijderd. Men moet heel, heel voorzichtig zijn.”

LoPachin laat zich niet uit het veld slaan en is optimistisch. Hij benadrukt dat er nog wel veel onderzoek moet worden gedaan. Ook de experimenten – eerst op dieren en daarna op mensen – nemen nog een aantal jaren in beslag. Niettemin kan dit wel eens een doorbraak worden.

‘Preventief’ wijn aan tafel

Onderzoek uitleggen blijft moeilijk. Zo heeft een vinoloog- gelegenheidsschrijver op een wijn-website dezer dagen de Italiaanse wijncultuur als bewijs aangevoerd voor het feit dat wijn leren drinken op jonge leeftijd alcoholisme op latere leeftijd kan voorkomen. Zo’n alcohol-‘educatie’ vindt-ie beter dan de campagne die iedere druppel onder de zestien afraadt. Hij is het ermee eens dat je een kind van 12 voor de televisie geen bier moet voeren, maar een half glaasje wijn bij het eten moet kunnen. Dat zullen de vroegere minister Rouvoet en alcohol-uitroeier Wim van Dalen hem niet in dank afnemen. Want die campagne is er niet voor niks gekomen. Van onze jeugd drinkt 68 % op 15-jarige leeftijd al maandelijks vijf of meer glazen alcohol op één avond. Dat zijn opgroeiende kinderen bij wie de hersenen zich nog moeten ontwikkelen. Alcohol werkt bij die jeugd bovendien verslavend. Tussen de 16 en 24 jaar is 22% ‘probleemdrinker’. Die groep is ook stevig vertegenwoordigd in de statistieken als het gaat om agressie, geweld en verkeersongelukken. Ouders zouden dan correctief moeten optreden. Maar de verhoudingen ouder-kind zijn intussen zó veranderd, dat absolute en permanente controle op het uitgaansgedrag van zoon of dochter nauwelijks mogelijk is. Zelfs als die kinderen in dat opzicht thuis een goede voorlichting over alcoholgebruik hebben gehad, houdt dat al of niet groepsgewijze ontsporingen niet tegen. Een anti-alcohol-campagne gericht op jeugdigen beneden de 16 dient derhalve niet te worden gezien als een brevet van onvermogen voor de ouder(s). Wie dat wèl zo uitlegt, zoals die vinoloog, heeft geen oog voor de opvoedingsproblematiek die alleen al samenhangt met een stijgend aantal echtscheidingen. Daar komt nog bij dat het geen zin heeft tafelgebruiken uit wijnproducerende landen zoals Italië te vergelijken met die in Nederland. Er is geen exact cijfer over bekend, maar dat wijn in nog geen 10 % van de Nederlandse huishoudens aan tafel wordt geschonken staat uit wijnconsumptie-onderzoek van een bureau als AC Nielsen wel vast. Nog afgezien van het feit dat in menig gezin het bord op schoot voor de televisie wordt geleegd. Nederlandse jeugd in verantwoord alcoholgebruik op latere leeftijd opvoeden met Italiaanse drinkgewoonten die de jeugd daar aan tafel worden bijgebracht, kan daarom al bij voorbaat als mislukt worden beschouwd. Ook al hebben wetenschappers van de universiteit van Boston aangetoond dat het in Italië wèl werkt. Maar dan hebben ze het over gezinnen die niet uit elkaar zijn gevallen en waar de ouderlijke begeleiding nog van invloed is.

woensdag 8 december 2010

Gratis topwijn drinken

Grote wijnen drinken zonder daar geld aan te besteden. Dat wil elke liefhebber wel. En de koopmansgeesten onder ons vinden daar ook wel wegen voor. Maar wie daarop minder gespitst is neemt wellicht met interesse kennis van een methode die wel enig geduld vraagt, maar daarna ook ‘loont’. Lees hoe internet op Yahoo Lifestyle informatie biedt over gratis drank van kaliber.

Edward Mackauf, President of FineWineCollector.com buys and sells the finest of investment quality wines. He obtains his fine wines from serious collector/investors many of whom drink these great wines free.
Here is how they do it.

Serious collectors research which wines are mostly likely to appreciate in value. They follow what Mackauf calls the "RAQS"TM system, paying attention to Reputation, Ageing Potential, Quality and Scarcity. With that in mind, their goal is to purchase wine that doubles in value in a reasonable period of time. Once the wine has doubled in value, they can sell half of the case that they purchased for their cost of the entire case, and then enjoy the remaining 6 bottles of great wine for free.

Below, Mackauf gives some examples of wines that have doubled in value and have enabled many of his collectors to drink fine wine for free.

- Ch. Lafite-Rothschild 2003, $400 release price; $1,214 auction average 2010

- Ch. Margaux 2000, $350 release price; $1,102 auction average 2010

- Ch. Lafite-Rothschild 1996, $175 release price; $505 auction average 2006; $1,435 auction average 2010

- Ch. Latour 1996, $225 release price; $864 auction average 2010

- Ch. Margaux 1990, $90 release price; $395 auction average 1999, $1,026 auction average 2010

- Ch. Lafite-Rothschild 1986, $75 release price; $237 auction average 1999, $1,571 auction average 2010

- Ch. Latour 1982, $33 release price; $444 auction average 1999, $1,820 auction average 2010

Although the above list is entirely comprised of great Bordeaux* wines, Mackauf believes that it is equally possible to double one's money with great California cabernets. However, one needs to be prepared to wait approximately 10 years to double your money on a great blue chip wine that you have purchased at a good price (excluding Ch. Lafite-Rothschild which has soared in value in recent years due to the love of this wine by the Chinese**).